Ο δικός μας κροκόδειλος...

Μετά τον κροκόδειλο στα μπλουζάκια που ήταν σήμα της ευμάρειας μας εμφανίστηκε και ο κροκόδειλος στο Ρέθυμνο. Αληθινός με κοφτερά δόντια και άγριες διαθέσεις.... Μαζί του εμφανίστηκαν και οι χιλιάδες δοξασίες περί μετακίνησης της Κρήτης προς την Αφρική. Μόνο που αντί για εκατοστά οι επιστήμονες θα μιλούν πλέον για χιλιόμετρα, όπως άλλωστε είναι και τα χιλιόμετρα που μας χωρίζουν από την προηγούμενη ζωή μας. Εκείνη της οικονομικής ευρωστίας, της αφθονίας και της ανεμελιάς. Από το φαγοπότι στην φτώχεια και στο έλεος του φρικτού ερπετού!

Τώρα πραγματικά γνωρίζουμε πως ο κροκόδειλος του Ρεθύμνου είναι πιο ακίνδυνος από τους άλλους με τα κουστούμια και τις γραβάτες που κάθονται στα γραφεία και με τους αδέξιους χειρισμούς τους υποθηκεύουν καθημερινά το μέλλον του ελληνικού λαού. Η πείνα είναι σύγχρονο όπλο του Σιωνισμού, που φέρνει μεγαλύτερο τρόμο από το άγριο ερπετό που κόβει βόλτες στη θάλασσα.

Ο μέγιστος μυθιστοριογράφος της Ρωσίας και του κόσμου Ντοστογέφσκι στηλιτεύει τον καπιταλισμό και σατιρίζει την υποτιθέμενη δημοκρατία της Ευρώπης μέσω του δικού του Κροκόδειλου που καταπίνει έναν άντρα, ο οποίος ζει και βασιλεύει τελικά μέσα στο σώμα του ερπετού. Και ενώ ο συγγραφέας αφήνει αναπάντητο το βασικό ερώτημα αν απελευθερώθηκε τελικά ο βασικός ήρωας του διηγήματος και εμείς με την στάση μας δεν δίνουμε απάντηση στο δικό μας ερώτημα για πόσο ακόμα θα μένουμε αμέτοχοι σε όσα συντελούνται στη χώρα μας....